برچسب: غیبت

28: یلدای خاموش

یلدای خاموش
بخشی از پادکست:
تاریکی مُخلِ آسایش است مگر در خواب، انسان در خواب وقتی می‌خواهد بخوابد همهٔ چراغ‌ها را خاموش می‌کند ولی وقتی‌که بیدار است کار می‌کند، چیزی می‌خورد، اتکائش به چراغ است. اگر چراغ نباشد شب آزار دهنده است. برای رهایی از شب به معنای ظلمت چه باید بکنیم؟ مردم الان در روز هم در چاه می‌افتند. سرمایه‌دار و سرمایه‌گذار ورشکست می‌شود، آن کسی که اتّکاء به سلامتی دارد به لحظه‌ای از دست می‌دهد، اتّکاء به جوانی دارد به طرفة العینی از دست می‌دهد. همهٔ عصر غیبت شب طولانی است! همین شب یلدا که می‌گویی این داستان غم‌انگیز زندگی بشر است، تمام آنهایی که به بیچارگی می‌افتند و ضرر و زیان می‌کنند بخاطر تاریکی است، اگر چراغ داشته باشند (چراغ به معنای هدایت) هیچ وقت گرفتار نمی‌شوند از قدرت‌ها بگیر تا عوام‌النّاس، رعایای معمولی و آحاد مردم.
چراغ چیست؟ «علم، سیاست و دیانت» این مثلث گفتند که ما چراغ هستیم، به مرور زمان در طول تاریخ هزاران سال مثبوته در تقویم بشر هر سهٔ این مثلث نشان دادند که چراغ ندارند یا چراغ‌هایشان ضعیف، کم نور و کم فروغ است. ما هستیم و این معضل که به چه اتّکا کنیم؟

25: دریایی از سخن که در جایگاه خود قرار نگرفته

دریایی از سخن که در جایگاه خود قرار نگرفته

بخشی از پادکست:

دریایی از سخن است که بدون استفاده مانده و اقیانوسی از کلمات است که در جایگاه خود قرار نگرفته. همه ما و شما در طول زندگی به وسیلهٔ کلمات و جملات سخن گفتیم اما اشباع نشدیم و ارضاء نگشتیم.

انسان وقتی با مخاطب با مقابل حرف می‌زند انتظار دارد که در موقعیت اغناء قرار بگیرد. تمام درگیری‌ها بین بشر در طول این هزاران سال بر سر همین بود که زبان همدیگر را نمی‌فهمیدند، سیاستمداران زبان رعایا را نمی‌فهمیدند، دانشمندان زبان نیازها را نمی‌فهمیدند تا علاج آنها را بیابند و دینداران زبان امت‌های خود را نمی‌فهمیدند.

مردم از نظر جاذبه و دافعه، قبض و بسط در چارچوب خاصی قرار گرفتند که همه در مدار سخن گفتن و تکلم قرار دارد. ما حرف می‌زنیم تا مقصد را بیان کنیم ولی همهٔ این حرف زدن‌ها در غیبت بی‌معنا و مفهوم است.
Read More