برچسب: انسان

28: یلدای خاموش

یلدای خاموش
بخشی از پادکست:
تاریکی مُخلِ آسایش است مگر در خواب، انسان در خواب وقتی می‌خواهد بخوابد همهٔ چراغ‌ها را خاموش می‌کند ولی وقتی‌که بیدار است کار می‌کند، چیزی می‌خورد، اتکائش به چراغ است. اگر چراغ نباشد شب آزار دهنده است. برای رهایی از شب به معنای ظلمت چه باید بکنیم؟ مردم الان در روز هم در چاه می‌افتند. سرمایه‌دار و سرمایه‌گذار ورشکست می‌شود، آن کسی که اتّکاء به سلامتی دارد به لحظه‌ای از دست می‌دهد، اتّکاء به جوانی دارد به طرفة العینی از دست می‌دهد. همهٔ عصر غیبت شب طولانی است! همین شب یلدا که می‌گویی این داستان غم‌انگیز زندگی بشر است، تمام آنهایی که به بیچارگی می‌افتند و ضرر و زیان می‌کنند بخاطر تاریکی است، اگر چراغ داشته باشند (چراغ به معنای هدایت) هیچ وقت گرفتار نمی‌شوند از قدرت‌ها بگیر تا عوام‌النّاس، رعایای معمولی و آحاد مردم.
چراغ چیست؟ «علم، سیاست و دیانت» این مثلث گفتند که ما چراغ هستیم، به مرور زمان در طول تاریخ هزاران سال مثبوته در تقویم بشر هر سهٔ این مثلث نشان دادند که چراغ ندارند یا چراغ‌هایشان ضعیف، کم نور و کم فروغ است. ما هستیم و این معضل که به چه اتّکا کنیم؟

23: انصاف، حلقه مفقوده خانواده و جامعه

انصاف، حلقه مفقوده خانواده و جامعه

بخشی از پادکست:

همه چیز دارای حریم می‌باشد یعنی مرزبندی، چارچوب‌ها، قالب‌گیری.

حریم خانواده در نگاه یک منتظر چگونه است؟ خانواده در تکثُّر می‌شود جامعه. اجتماع متشکل است از خانه‌های بسیار، خانواده‌های فراوان و نفرات زیاد.

حریم خانواده را با عواطف و انصاف می‌باید رعایت کنیم. انسان در منزل با یک نفر که زیاد زندگی می‌کند حتی از روز اول هم که عاشق بودند کم کم در اثر فشار روزگار دلسردی، کدورت و گاه نفرت پیش می‌آید و دیگر نمی‌توانند همدیگر را تحمل کنند همان‌هایی که روز اول در ایام آشنایی مقدماتی و نامزدی دقیقه به دقیقه به هم زنگ می‌زدند، گاهی شده است که از دیدن هم بیزار و گریزان هستند.

اگر یادتان باشد در بحث عدل و انصاف داشتیم که عدل پایین‌تر از انصاف است، عدل در غیبت معنا نمی‌دهد.

اگر همهٔ ما با موقعیّت انصاف یعنی نصف کردن؛ در منزل برخورد کنیم به یقین «نه سیخ می‌سوزد نه کباب» بقول معروف.

🔽ادامه را در قسمت بیست و سوم (23) بشنوید:

16: وحی

وحی

بخشی از پادکست:

وحی، به معنای صدایی از برون، ندایی از پس پرده و یک شنیداری است سوای آنچه که جسم حس می‌کند. آنچه که در مقوله جسم می باشد، همان حواس پنجگانه است.

وحی در ترازوی عقل رد می‌شود، به دلیل این که یک شخص مدعی می شود که به من این طور گفته شده است. از این گذشته، آورده های وحی اغلب در ترازوی عقل وزنی ندارند و شرع هم مجبور شده که بگوید هر چه دین می‌گوید، پس عقل باید تایید کند! زیرا عقل همان محسوسات و ملموسات است، در حالی که وحی خبری است و از عالمی ناپیدا، نامشهود، نامعین و نامعلوم است که به انسان چیزی را گزارش می دهد. البته پشتوانه وحی معجزه است که البته در مورد همین موضوع هم جای بحث باقی است…
Read More

14: نمیتوانیم نفس بکشیم

نمی توانیم نفس بکشیم

بخشی از پادکست:

ما جرممان را پیدا کردیم، علت آن تولد ما در غیبت است، ما متولدین بدبختی هستیم، بیچاره هستیم. گاهی وقت ها دیده شده خیلی از جوان ها می گویند که چرا ما در این خانواده به دنیا آمدیم، چرا درخانواده پولدار به دنیا نیامدیم، چرا در ایران به دنیا آمدیم؟ چرا در یک کشور مرفه به دنیا نیامدیم؟ گرچه این کلی است، ما اصلا چرا با غرامت به دنیا آمدیم؟ حتی بچه ای که به دنیا می آید، گرفتار است، در همان شکم مادرش بدهکار است، بدهکاری او همین است که از روز اول که این آب زن و مرد شکل می گیرد و با هم تبدیل مخلوط می شود و به جنین می شود، این جنین باید به وسیله دستگاه های مختلف، داروهای مختلف سیلی و تو سری بخورد تا تحت کنترل باشد و بیرون بیاید. چه این که حتی بیرون هم همین طور خواهد بود! مثلا یک کودک چهار پنج ساله ای که دیابت دارد، غرامت چه چیزی را می دهد؟ …
Read More

11: توسل

توسل

بخشی از پادکست:

توسل همان سوال است و سوال در واقع همان اعلام نیاز می باشد. اساسا نیاز، خمیرمایه انسان و انسان غریب عالم وجود است. توسل شفاعت گرفتن و وساطت جستن است. انسان متوسل در واقع مضطر، ملتهب و مضطرب است.
کسی که در دریا غرق می شود، فریاد استغاثه بلند می کند که نجاتم دهید. تمام انسان ها محتاج حمایت هستند، حتی قدرت ها و ابرقدرت ها، دانشمندان هم از این احتیاج مستثنی نیستند، چرا که آدمی ضعیف آفریده شده و ضعف او بر خودش آشکار است.
Read More