بخشی از پادکست:

عفو و بخشش مهم تر از پول لای قرآن گذاشتن و بازکردن و تبرکی دادن است، مثلاً بزرگ فامیل به کوچک ها پول بدهد و چیز میز از بازار بخرند و کادو کنند بدهند و … اینها خوب است ولی عفو خیلی جهان شمول است.
عفو مرحله اش از خود آدم شروع می شود تا دیگری، وقتی که به تو می گویند: «ولش کن» یعنی عفو کن، رهاش کن، حرص نخور، جوش نزن، حساس نباش اینها همه عفو است، ببین ازخودت شروع می شود!
عفو خیلی مرحله اش بالاست، «قل العفو» عفو کنید، از خودت شروع می کنی، بعد به هم خونه‌ایت، هم اتاقیت، کسی که با آن زیر یک سقف زندگی می کنید. زن و شوهری، پدر و مادری، برادر و خواهری. عفو کردن یعنی اینکه خطا دیدی، نادیده بگیر. این از آن پول قلمبه که بابت عیدی سال نو به او می دهی بالاتر است. چون آن پول هنگفتی که می دهی، خرج می شود، بعد هم یادشان می رود، بعد هم تو می گویی: «بشکند دستم که نمک ندارد» ولی عفو کردن، دقیقه به دقیقه است، ثانیه به ثانیه است…

Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | RSS | More